ج.ا. ایران - تحلیل گذرگاهها از دید پویایی جمعیتی و کووید19 - مارس 2020 الی ژوئن 2021

March 2020 - June 2021

شیوع همه گیری کووید 19 در ابتدای سال 2020، بر پویایی جمعیتی در سطح جهانی و منطقه ای و همینطور در جمهوری اسلامی ایران تأثیرگذار بوده است که این تأثیر بیشتر به شکل ایجاد محدودیت ها یا تغییرات ناگهانی در مسافرت ها خود را نشان داده است. 

به منظور درک بهتر چگونگی تأثیر همه گیری بر پویایی جمعیتی در سطح جهانی، سازمان بین المللی مهاجرت ابزاری برخط (آنلاین) و پایگاه داده ای ایجاد نموده است تا بتوان گذرگاه های ورودی، خروجی و گذار مانند فرودگاه ها، مرزهای زمینی و دریایی را که محدودیت های آمد و شد، اقدامات آمادگی و پاسخ به کووید 19 در آنجا صورت میگیرد، را به تصویر کشید. به منظور کمک به این تلاش ها، سازمان بین المللی مهاجرت در طول 16 ماه گذشته تلاش نموده است تا داده های مرتبط را از منابع رسمی دولتی جمع آوری نموده و در قالب این گزارش برای درک بهتر تأثیرات کووید 19 بر پویایی جمعیتی به نمایش در آورد. بر اساس داده های جمع آوری شده می توان تحلیل های جامعی از روندهای پویایی و محدودیت های ناشی از همه گیری داشت تا بتوان به صورت اثربخش تری برای مهار تأثیرات کووید 19 برنامه ریزی نمود. 

در ژوئن 2021 ، سازمان بین المللی مهاجرت موفق گردید تا 91 گذرگاه و وضعیت آن ها را نمایش دهد. رایج ترین نوع گذرگاه ها شامل 45 فرودگاه، 30 گذرگاه زمینی و 16 گذرگاه دریایی می باشد. شایان ذکر است که مبادی گذار در این تحلیل لحاظ نشده اند. در طول مدت گزارش دهی از گذرگاه ها، تعداد گذرگاه های بررسی شده در جمهوری اسلامی ایران از 48 تا 91 افزایش یافت ⁽اعداد صرفا نشانگر مرزهای زمینی، فرودگاه ها و مرزهای دریایی می باشند⁾ و وضعیت گذرگاه ها به طور قابل توجهی تغییر کرد. در ابتدای بررسی، 9 گذرگاه به طور کامل بسته بودند، اما در ماه آوریل، تعداد گذرگاه های کاملا بسته به 2 عدد کاهش یافت. تعداد گذرگاه های نیمه عملیاتی نیز به طور چشمگیری از 18 به 43 گذرگاه افزایش داشته است. در نهایت، تعداد گذرگاه های کاملا عملیاتی نیز در طول مدت گزارش دهی از 21 به 45 در آوریل 2021 افزایش یافت.